اعراب بماآموختندبجای خوراک بگوییم"غذا"که خود به ادرارشترمیگویند.به نژادآریایی بگوییم"عجم"یعنی نفهم.برای شمارش خودمان بجای تن از"نفر"استفاده کنیم که برای شتربکارمیرود.یجای واق واق سگ بگوییم پارس که نام سرزمینمان است.بگوییم شاهنامه آخرش خوش است چون آخرآن ایرانیان شکست میخورند،آیاوقت آن نرسیده فرهنگ خودراازاینهمه ناآگاهی برهانیم؟